Long-form black metal

Mijn muzikale voorkeur gaat voor een groot deel uit naar lang, repetitief, complex, met hier en daar een etherische twinkeling. Een chaotisch stream-of-consciousness, alsmaar jengelende en kronkelende basis waar soms iets moois uit mag ontspruiten. Dringend, dwingend en hectisch. Wijds, deinend en atmosferisch.

Wat betreft genres gaat het dan voornamelijk om (kruisbestuivingen van) black metal, drum ‘n bass, dub techno en ambient. Qua esthetiek nogal verschillend maar met een aantal gemene delers: lang, instrumentaal (en zo niet, mostly onverstaanbaar) met een repetitief ritmisch fundament waarover eenvoudige motieven gedrapeerd worden.

De black metal moet dus wijds uitgesponnen zijn. Qua vocalen sterk de voorkeur voor het manische gekrijs van black boven het blubberig gerochel van death metal. Vooral omdat in de laatste de vocalen vaak prominenter in de mix zitten en mede daardoor verstaanbaar dreigen te worden. Ik kan niet niet luisteren naar teksten wanneer de zang verstaanbaar is, dus het helpt enorm als het geschraap der vocalen echt opgaat in de rest van het gerag. Een lo-fi productie komt dan echt van pas.

Thematisch is black metal vaak meer ritualistisch, romantisch zelfs, met meer aandacht voor atmosfeer. Atmospheric black metal is een subgenre op zich, meestal met een (besneeuwd) berg- of (mistig) boslandschap op de albumcover.

Waarom? Hoe tegenstrijdig het ook mag lijken, maar deze hectiek werkt kalmerend. Het dempt het doorlopende getetter in m’n hoofd, helpt zo met focus en idealiter met bereiken van flow.

Wat suggesties voor long-form black metal die precies dit doet:

Black metal in spaaaaace

• Darkspace - De zwarte leegte van het universum
• Arkhtinn - Een ’entity from the north’. Hanteerde op de eerste vijf platen een vast recept van een eerste 20+ minuten metalen track gevolgd door een minstens zo lange donkere ambient track.
• Voidsphere - Labelgenoten van Arkhtinn. Ook twee keer 20 minuten, maar dan beiden hard. Nog best veel herrie in die leegte, blijkt.
• Strigae - Subatomaire deeltjes metal van onbekende komaf.
• Check Mesarthim voor een meer poppy & shiny variant dezes.

Black metal in nature

• Olhava - Natuurliefhebbers uit Rusland.
• Paysage d’Hiver. - Aftakking van Darkspace. In albums van 1 à 2 uur trekt Der Wanderer door het winterlandschap van Zwitserland.
• Stellar Descent - mijn meest recente ontdekking en kampioen lange nummers maken: De drie tracks van Cycles of Life zijn elk een uur lang, maar is eigenlijk “one long track broken up due to Bandcamp limitations”.

Goede reis! Voor een volgende keer: het bizarre universum van Esoctrilihum.