Bildung

zettelkasten

Ton Zylstra heeft de meer complete terugblik van de derde Obsidian meetup, afgelopen zaterdag. Hieronder mijn insteek en proces wat verder uitgeschreven.

Bildung

Bildung is de naam van m'n blog en van een zelf gepubliceerd zine. Bedoeld als oefening in schrijven als manier om het eigen denken aan te scherpen, concreet en deelbaar te maken. Maar Bildung is ook de overkoepelende term voor mijn professionele praktijk, voor zowel autonoom als toegepast beeldend werk

Startpunten

Jarche's PKM workshop en methode

Seek > Sense > Share is de kernachtige samenvatting van de Personal Knowledge Mastery methode van Harold Jarche. Zijn workshop met dezelfde naam is een elegante instructie in het opzetten van je eigen werkwijze voor het vinden, verwerken en toepassen van kennis.

Wat het mij heeft opgeleverd is precies dat: een raamwerk voor het vinden, verwerken en toepassen van kennis. Kennis in ruime zin, niet alles hoeft een baanbrekende nieuwe gedachte te zijn. Jarche laat zien dat er meerdere ook laagdrempeliger vormen zijn om waarde toe te voegen aan de informatie die je verzameld hebt.

Zettelkasten/Obsidian bouwstenen

Een van de uitgangspunten van Luhmann liggen ook aan het soort notities dat ik aan Obsidian toevoeg: zoveel mogelijk eigen formuleringen, eigen denkwerk, eigen opvattingen (natuurlijk altijd gebaseerd op inputs van anderen, schouders van reuzen etc.).

Natuurlijk zit er ook praktische notes in. How-to's, checklists, referentiematerialen, projectdocumentatie, etc.

Zie Johannes Schmidt: Der Zettelkasten als Zweitgedächtnis Niklas Luhmanns en een Engelse vertaling hier.

Input

Pinboard

Pinboard is het stuwmeer van verzamelde items die raken aan 1 of meerdere topics waar ik me zelf ook mee bezig houd. Altijd loerende gevaar (of, laten we toegeven gewoon een gegeven feit) is dat het vooral een groeiende berg “to read” items wordt.

Morning pages

Een waardevolle oefening van <30 minuten. De ideale versie: sta een half uur eerder op, zorg dat je in stilte kunt werken. Heb een pen en een schrijfblok. Begin te schrijven en stop niet totdat je drie kantjes (A5) vol hebt geschreven.

Waar is het goed voor: dumpen van crap. Je brein laten poepen. Het ruimt op in je hoofd. Na een kantje of twee van gejammer en geklaag stuit je regelmatig op een gedachte, idee of formulering die tot waardevol nieuw inzicht of begrip leidt.

Morning pages zijn bedacht door Julia Cameron, haar boek The Artist's Way is een prima handleiding en reisgids voor de verkenning van je eigen creatieve praktijk.

Morning pages moet je niet teveel in teruglezen. Maar er zijn momenten waarin je een inzicht, idee, of formulering een stapje verder brengt. Die zijn natuurlijk de moeite waard om uit die woordenbrij te isoleren en als losse notitie over te nemen.

Schetsboek

Op de kunstacademie is dat zo'n beetje het eerste dat je moet aanschaffen en gaan gebruiken als je dat nog niet deed. Een leeg boek om invallen, opmerkingen, meningen, schetsen, krabbels en wat al niet meer in te maken.

Er valt veel te zeggen over verschillen tussen denken/werken in tekst of beeld, net zoals over analoog schrijven/digitaal typen. Da's voor een andere keer. Voor nu: het ongestructureerde canvas van het lege vel papier biedt een vorm van vrijheid in exploratie die zich vooralsnog niet laat reproduceren op een digitaal canvas.

Ook hier ligt menig half gevulde moleskine of ander merk notitieboek op het schap. Maar sinds een paar jaar ga ik weer wat serieuzer om met het format schetsboek. Ik werk nu in losse katernen. Geen duur leeg boek dat je zou kunnen verpesten met je lelijke krabbels, maar zo lang mogelijk losbladige setjes dubbelgevouwen vellen A4. Eenmaal acht katernen gevuld laat ik het geheel inbinden tot een boek.

Morning pages en schetsboek zou je ook als output kunnen beschouwen. Ik zet het onder input omdat ik het beschouw als grondstoffen, bronmateriaal om verder te verwerken. Dat dat materiaal zelf geproduceerd is, is daar in die zin ondergeschikt aan.

Output

Obsidian

Obsidian is de plek voor de aantekeningen in wat meer uitgekristalliseerde vorm. Zoveel mogelijk complete zinnen in een samenhangende alinea zoals Sönke Ahrens ons leert.

Blog

Fragmenten die ik wil delen publiceer ik op deze blog. Onderliggende tool hier is write.as.

Week notes

Een manier om door die bewaarde bookmarks heen te werken is week notes schrijven. Dit format heb ik in 2020 vrij consistent aangehouden als manier om een eerste verwerkingsslag op die verzamelde bookmarks te doen. Groeperen van gerelateerde bronnen is immers al een waardevolle oefening.

Idee was dat de weeknotes een reflectie op doorgewerkte materialen zouden zijn, met hier en daar een extra blog post waarin een bepaald onderwerp in wat meer detail doorgewerkt wordt. Dat werkte een tijdje prima, maar door er toch uiteindelijk te weinig tijd aan te besteden werden de weeknotes zelf ook steeds meer verlanglijstjes van dingen die ik had willen doornemen. Een gecureerd overzicht van to-read links, hmmm, minder aantrekkelijk.

Zines

Voor mij de meest interessante en uitdagende oefening is om selecties van mijn beeldend werk, blog posts en schetsboekpagina's te compileren in zines.

Next: Graphic PKM?

Veel van deze networked thinking tools gaan uit van tekst als primair medium. Voor mij als beeldmaker en -denker: hoe zouden deze principes en werkwijzen toegepast kunnen worden op sets afbeeldingen?

Een grafische Zettelkasten

Een eerste eigen experiment hierin is een analoge Zettelkasten gevuld met A5-formaat drukwerkexperimenten. Het fungeert als documentatie van een doorlopend beeldend onderzoek in de zone tussen taal en teken.

Ik hanteer een naamgeving van individuele items a la Luhmann. Dit neemt het probleem van “titels” voor dit soort werken weg en maakt dat de collectie op elk punt in het geheel uitgebreid kan worden.

Deze serie werken fungeert weer als input voor volgende publicatie(s). _ #pkm #zettelkasten #creativejournal

I said “write.as is quite nice”, but that's only part of what happened here.

What made this instant publishing possible is that the source material for this post was already there as a note in my notes collection. I'm not comfortable with that type of coherent twitter thread that consists of one well worded full sentence per tweet. Which at the same time is the kind of tweetage that I find some of the most valuable.

I think to slowly, write even slower to respond in kind to this type of discussion. I don't want to “be on Twitter” while trying to think/write my perspective.

(Also, these used to be blog posts and I still think it's worth the effort to share this kind of thinking under your own URL instead of under the platform ones.)

What happened here is I already had some thoughts on this topic in a note. The initial tweet reminded me I had been thinking about that topic. I found that note, added and rewrote a bit and posted it to my blog. Even after posting I updated the post to add the two examples at the bottom.

I'm currently using Obsidian.md to do this soilwork of taking notes, writing down thoughts and linking them. Basic ingredients are local markdown text files. Write.as is a very light-weight publishing tool that also works well with markdown. Both Obsidian and Write.as follow the #hashtag convention for tagging things. The “share to twitter” feature in Write.as managed to send those along as part of the tweet I see. Nice.

This whole digital garden, second brain, personal knowledge management is a bit of a topic currently, but this post is meta enough as it is. A bit more on that is in personal knowledge management through the centuries

#notetaking #zettelkasten

I have always enjoyed categorizing and indexing things. Labels, groupings, sections, categories.

There's a lot to be found online on the principles, hows and whys of digital note taking and note keeping. Most of it is primarily concerned with text based content. Text is an accessible and portable medium of expression. Dimensions, length, amount of text per note is not a big concern for digital texts.

How much more complicated it becomes when the source material is physical and the content is of a pictorial nature. A meaningful sorting and grouping is harder to establish.

But. Worrying about an overarching structure is a form of procrastination. An imagined need to know the big picture beforehand keeps you from getting started.

Finding out about Luhmann's Zettelkasten was an a-ha moment and a big relief. The approach Luhmann took for connecting and ordering individual physical pieces of writing is infinitely flexible and expandable. No preconceived classification needed. An open ended numbering system allows you to simply start. Somewhere, anywhere.

This removes an important mental block. Any place is the right place to start because there is no wrong place to start. There's no special weight or importance to note number 1. Even a rhizome has to start somewhere.

#zettelkasten #rhizome #notetaking